Έρευνα: ποια άρθρα κοινοποιεί ο κόσμος στα social και γιατί;

Πώς ο εγκέφαλός μας εγκρίνει την ανάγνωση και την κοινοποίηση άρθρων στα social media; Μία νέα έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, διαπιστώνει πως μερικές περιοχές του εγκεφάλου καθορίζουν ασυνείδητα τι είναι αυτό που θέλουμε να διαβάσουμε και να μοιραστούμε στα κοινωνικά δίκτυα.

Με ποιον τρόπο το μυαλό μας αποφασίζει τι είναι αρκετά πολύτιμο ώστε σε πρώτη φάση να το διαβάσουμε και σε μεταγενέστερο στάδιο, να το μοιραστούμε και με άλλους, κατά κανόνα μέσω των social media;

Οι υποψήφιες διδάκτορες Christin Scholz και Elisa Baek, από το Τμήμα Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, πραγματοποίησαν δύο έρευνες σε μία προσπάθεια να απαντήσουν στο ερώτημα, ερευνώντας για πρώτη φορά ποια συγκεκριμένη εγκεφαλική δραστηριότητα οδηγεί τους ανθρώπους στην ανάγνωση και κοινοποίηση άρθρων

Υπό την εποπτεία και με τη συνεργασία της Δρ Emily Falk, οι δύο ερευνήτριες επιχείρησαν να καταλάβουν γιατί κάποια άρθρα γίνονται viral και κάποια άλλα όχι, ανεξαρτήτως της χρήσης εργαλείων και τακτικών όπως της χορηγούμενης διαφήμισης ή των influencers (διαμορφωτών γνώμης) και της γενικότερης στρατηγικής επικοινωνίας και marketing που υιοθετεί ένας οργανισμός. Για τις ανάγκες των ερευνητικών εργασιών τους, οι τρεις ερευνήτριες επέλεξαν 80 άρθρα με θεματολογία την υγεία από τους New York Times (NYT). Τα άρθρα επιλέχθηκαν ώστε να αφορούν παρόμοια θέματα από τους τομείς της διατροφής, του fitness και της υγιεινής ζωής και να έχουν παρόμοιο αριθμό λέξεων.

Οι ερευνήτριες κάλεσαν 80 ανθρώπους να συμμετάσχουν στην έρευνα, ζητώντας τους να διαβάσουν τους τίτλους και τις εισαγωγικές παραγράφους των άρθρων και να αναφέρουν πόσο πιθανό ήταν να τα διαβάσουν και να τα κοινοποιήσουν. Καθ' όλη τη διάρκεια της έρευνας, οι ερευνήτριες εξέταζαν το μοτίβο της εγκεφαλικής δραστηριότητας των συμμετεχόντων μέσω fMRI (μέθοδος απεικόνισης του εγκεφάλου). Αναλύοντας τα δεδομένα που συγκέντρωσαν, οι ειδικοί ήταν σε θέση να προβλέψουν το virality των άρθρων, ανάμεσα στους αναγνώστες των NYT σε όλο τον κόσμο.

Πώς αξιολογεί ο εγκέφαλος τα άρθρα

Σε πρώτο στάδιο, οι ερευνήτριες επικεντρώθηκαν στη μελέτη των εγκεφαλικών περιοχών που σχετίζονται (α) με τις σκέψεις για τον εαυτό μας, (β) την πρόβλεψη σχετικά με το τι σκέφτονται οι άλλοι και (γ) την αξιολόγηση πραγμάτων και ιδεών.

Αν και θα περίμενε κανείς ότι οι άνθρωποι από τη μία θα σκέφτονταν για τον εαυτό τους, όταν αποφάσιζαν τι θέλουν να διαβάσουν και από την άλλη θα αναρωτιόντουσαν τι θα σκεφτούν οι άλλοι, όταν αποφάσιζαν τι θέλουν να μοιραστούν, αυτό που διαπιστώθηκε ήταν διαφορετικό.

Είτε καλούνταν να αποφασίσουν αν θα διαβάσουν ένα άρθρο είτε καλούνταν να αποφασίσουν αν θα το μοιραστούν, η μελέτη των εγκεφάλων τους έδειξε ότι σκέφτονταν πάντα τόσο τους εαυτούς τους όσο και τους άλλους. Ο λόγος είναι, όπως δήλωσε η Baek σε σε σχετικό δελτίο τύπου, το γεγονός ότι "είτε σκεφτόμαστε τι θα διαβάσουμε είτε τι θα μοιραστούμε, εμπλεκόμαστε με δύο δραστηριότητες εκ φύσεως κοινωνικές και όταν σκεφτόμαστε κοινωνικά, σκεφτόμαστε κατά κανόνα τόσο τον εαυτό μας όσο και τις σχέσεις μας με τους άλλους".

“Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την ανάγνωση ή κοινοποίηση ενός άρθρου το οποίο συνδέεται με τις δικές τους εμπειρίες ή την αίσθηση του ποιοι είναι ή θα ήθελαν να είναι. Μοιράζονται πράγματα που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις σχέσεις τους ή που φωτίζουν τα θετικά τους σημεία και τους κάνουν να φαίνονται πιο συμπονετικοί ή πιο έξυπνοι", πρόσθεσε η Δρ Falk. "Η αντίληψή μας για τον εαυτό μας και η κατανόηση του κοινωνικού κόσμου είναι συνυφασμένες", εξήγησε η Baek και ως εκ τούτου, οι άνθρωποι μοιράζονται άρθρα στα κοινωνικά δίκτυα τα οποία αφορούν τόσο τον εαυτό τους όσο και τους άλλους.

Από την αξιολόγηση, στο virality

Και κάπως έτσι, εξετάζοντας τις εγκεφαλικές δραστηριότητες οι οποίες αξιολογούν τα άρθρα με βάση τόσο την αντίληψή μας για τον εαυτό μας όσο και εκείνη για τους άλλους, μπορεί να προβλεφθεί ποια άρθρα θα διαβαστούν περισσότερο, θα κοινοποιηθούν περισσότερο και θα γίνουν viral, υποστηρίζουν οι ερευνήτριες σε δεύτερο στάδιο

Όπως σημειώνουν πιο ειδικά οι ερευνήτριες, οι περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες σχετίζονται με τις σκέψεις για τον εαυτό και με την πρόβλεψη των σκέψεων των άλλων, συνεργάζονται ασυνείδητα στο μυαλό μας, για να παραγάγουν ένα σήμα για την αξία ενός άρθρου. Το κατά πόσο αυτή η αξία είναι μεγάλη ή μικρή προβλέπει αν θέλουμε ή όχι να το μοιραστούμε.

Αυτό που υπέθεσαν βασικά οι ερευνήτριες, όπως δήλωσε η Δρ Falk, είναι ότι εφόσον υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες καθορίζουν κατά πόσο είναι πολύτιμο να μοιραστούμε μία πληροφορία, η δραστηριότητα σε αυτές τις περιοχές θα προβλέπει την πιθανότητα ένα άρθρο να γίνει viral.

Εξετάζοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα των 80 συμμετεχόντων, όταν αυτοί διάβασαν τους τίτλους των 80 άρθρων από τους NYT, οι ερευνήτριες μπόρεσαν πράγματι να προβλέψουν με ακρίβεια ποια άρθρα θα είχαν όντως μεγάλο virality ανάμεσα στους αναγνώστες του Μέσου. Το εντυπωσιακό σχετικά με αυτήν την επιτυχή πρόβλεψη είναι πρώτον, ότι οι συμμετέχοντες ήταν όλοι 18 - 24 ετών ενώ το κοινό των NYT καλύπτει ένα πολύ πιο ευρύ δημογραφικό φάσμα και δεύτερον, ότι από ένα τόσο μικρό δείγμα σε μία πόλη ήταν δυνατό να προβλεφθεί η συμπεριφορά εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Αυτό σημαίνει πως ό,τι γινόταν στους εγκεφάλους των 80 συμμετεχόντων όταν διάβαζαν τα άρθρα, γίνεται σε διαφορετικούς εγκεφάλους σε όλο τον κόσμο, σχολίασε η Scholz. Και πρόσθεσε ότι αυτή η λεπτομέρεια υποδηλώνει πως αν και ο τρόπος που ο καθένας σκέφτεται για τον εαυτό του και τους άλλους διαφέρει σε ατομικό επίπεδο, στην ευρύτερη ανθρώπινη κοινωνία υπάρχουν παρόμοια πρότυπα και κίνητρα και παρόμοια πράγματα έχουν αξία.

“Στην πράξη, αν δημιουργήσεις ένα μήνυμα με τρόπο ο οποίος κάνει τον αναγνώστη να πιστέψει πως αν το μοιραστεί θα κάνει τους άλλους να τον δουν θετικά ή θα βελτιώσει τη σχέση του μαζί τους, τότε θα αυξήσεις τις πιθανότητες να το κοινοποιήσει”, κατέληξε η Scholz.

Το θέμα είναι ότι συχνά, η αλήθεια δεν είναι όσο φιλική θα ήθελε ο εγκέφαλός μας, για να τη μοιραστεί. Και κάπως έτσι ίσως να εξηγείται γιατί μία ενδεχομένως ψεύτικη ιστορία, η οποία όμως "χαϊδεύει" τα αυτιά συγκεκριμένου κοινού, γίνεται viral ενώ η πραγματικότητα, με όσα στοιχεία κι αποδείξεις κι αν στηριχθεί, συνεχίζει να αμφισβητείται

ΠΗΓΗ: www.pathfinder.gr